6 Aralık 2011 Salı

sevmeyi unutmak



sevmeyi unuttuk!Güzel İnsan


Nasihatten korunmanın en güzel yolu bilmezliğe sığınmak kapanmak körlüklerimize. Susarak izlemek hayatı. O da zor ya biz ki televizyon ekranlarına bağırıp çağıran bir milletiz ne de olsa.
Beden olarak insanı temsil edebiliriz ama zihinsel olarak bazen insandan uzaklaşırız. Önemli olan güzel bedene sahip olmak değil güzel zihne sahip olmaktır.
Biz ise ne yapıyoruz? Gerçeklikten kopuşu yaşıyoruz. Gerçekliğimizle yüzleşmekten korkuyoruz. Fakir olmak, sıfatsal özelliklerimizi kendimize ayıp sayar hale geldik.
Umutlarımızı tükettik…
Pir Sultan’ın dediği gibi ‘’Benim kabem insandır’’
Biz insanı sevmeyi unuttuk…
Hz. İsa’nın dediği gibi “İnsanı sevemeyen tanrıyı da başkasında sevemez.”
Biz tanrıyı sevmeyi unuttuk…
Mevlana’nın dediği gibi “Yaratılanı yaratandan ötürü sevmek lazım’’
Biz sevmeyi unuttuk…
Budizmin benimsediği gibi ‘”Her canlının yaşamı kutsallığını canlılığından alır’’
Biz canlı olduğumuzu unuttuk….
Oysa biz yalanlarla yaşıyoruz ve hepimiz sözleşmişiz gibi, aramızda gizli bir anlaşma varmış gibi birbirimizin yalanına inanıyoruz. Dünyamızı yalanlar üzerine kuruyoruz. Birbirimizi taşıyamıyor, kırıyor, incitiyor, yaralıyor hıncımızı alamıyor öldürüyor yok ediyoruz…
Yılmaz Erdoğan’nın dediği gibi “Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim”
Bir umuttur ihtimaller hani sevip sevmediğini bilmiyorum ama en azından böyle bir ihtimal var demeye getirerek rahatlamaya çalışırsın. Sevmiyormuş deyip geri adım atmaktansa sevme ihtimali var diye sevinmek bir tür rahatlama olsa gerek.
Bende bir ihtimal daha var diye rahatlatıyorum yüreğimi.
Umutlar, İhtimaller hiç tükenmesin…
Yüreğinizdeki sevgiyi gün ışığına çıkarmanız dileğiyle…
SEVGİYLE kalın…..

BEDİA BARAK

Hiç yorum yok: