29 Eylül 2010 Çarşamba

KİM BİLİR

Kırılmış  gönül zincirlerim,
Kıydığın bu yürek  suskun.
Islak gözlerim, hazin  çalan,
Sazın telleri  gibi,tın,tınlıyor.
Mühim değil,buda geçer.
Her unutulan  acılar gibi,
Eğer   ararsan  birgün,
Sakın geçme  bu sokaktan,
Sadece birkaç tahtası  kırık,
Basamak bulursun   evde.
Sisli  sabahlar  gibi daralır yüreğin,
Belki   o zaman.
Geride bıraktığın  o,
Acemi kızın yerine.
Cesareti  gözünde,çakmak,çakmak,
Kıvılcımlanan   savaşçıyı,
Yeniden seven bir delinazı bulursun.
Eserine bakıp  belki  toz  olursun.
Başını eğer,
Usulca  kırık merdiven  sokağından,
Kimbilir?
Belki''de  anılara  isyan edersin.
Pişmanlıkla,
Alır başını   gidersin,
Arkana bakmamacasına.
Hatalarından  ders alırsın.
Kimbilir?
Belki''De  kararan yüreği hatırlatan,
Günahlarından,utançla.dönmemeye.
Yemin edersin.
Kim   bilir?
N.sevda cn

Hiç yorum yok: