nefret

 

Kırmayı sevmiş,yakıp yıkmayı,onu suçlama böyle görmüş ve şimdi sıra onda...

Paramparça...

Bir insanı sevdiklerinin öfkelendirmesi kadar içini acıtan, yıpratan bişey var mı acaba?.Düşünceli davrandığın ya da sana çok yakın olan birinin senin asla kabullenmeyeceğin şeyleri yapmasının tanımı ne olabilir?Sevginin ve bağlılığın fazlası zararlıdır.Şımartıyor karşındakini burda basit bir sevgili figüründen değil, kim olursa olsun bazen hakettiğinden fazla değer verdiğinde, bunun ödetilmesi, insana fena işliyor.Bir parça kopuyor,şaşırıyor,donup kalıyorsun adeta.Ufak tefek şeylerden bahsetmiyorum;tabi bazı şeyler olucak tartışmalar vs bunlar insan ilişkilerini kuvvetlendirir, seviyeli oldukça!Kendimize yakın gördüğümüz birşeyler paylaştığımız, güvendiğimiz birinin bir an da evrim geçirerek saldırganlaşıp hiç beklemediğimiz an da taaruza geçişi, inanın acaip bir etki yapıyor insanda yaşamışsınızdır ve malesef yine yaşanacaktır.İnsanların çok değişken dengeleri var izleyerek görüyoruz bunu.Her geçen gün insana yeni birşey öğretiyor; kimi artık insanlara güvenini kaybediyor, kimi daha dikkatli, kimi umursamıyor alışıyor en kötüsü de bu galiba alışmak, yani önemi yitiriyor bazı duygular ve zaman geçtikçe hissetmekte zorluk çekiyoruz.Aldatıyoruz birbirimizi, yalanlar üstüne devam ediyor hayat.Dayanılmaz, çekilmez bir hal alıyor.Nefret ve kin duygularımız daha baskın hale geliyor, öyle ki kavgacı olan saldıran, yaralayan hatta öldüren birşeye dönüşüyoruz.Öyle bir zincirlemeki her geçen gün hepimizi etkiliyor, köreltiyor...

"Ne garip;Sevdiğimiz insanın her yalanında bir doğru,Sevmediğimiz insanın her doğrusunda bir yalan ararız."(Dostoyevskı)