Sevinç İnal
İçimdeki sızılar sanki garip haldeler
Gönül yaram cüzzam mı niye tecrit edilir
Bırakmış işi alem yüreğimi irdeler
Ahkâm kesenden geçtim cühela aşkı bilir…
Yaklaşmadın bir türlü, bana hep uzak kaldın
O derin gözlerinde ısınmayan ayazdım
Kader deyip suçladın belki de vebal aldın
Sen sildikçe ben seni yine hep bana yazdım…
Hüsranım acıtmıyor kabuk tutan yaramı
Sadece hayalini tahayyülde zorluyor
Araya mesafeler koyup açsan aramı
Körük misali hasret bu ateşi korluyor…
Üzerime dökülen sonbahar gazelleri
Reva mı sana diyor bahar vuslat beklerken
Hangi muhannet itti uzattığın elleri
Sen bunca özlem ile günü güne eklerken…
Söylenecek dert değil, sukût ettim edepten
Eminim ki söverdi arı duru sevgime
Günahın keçisini telef etmeyin hepten
Ortaksız olsun dedim aşk dediğim yergime…
Alnımın ortasında “yazgım” tahakkümündür
Bana sualler kolay son durak araf olsun!
Bak kopardım yarayı bu senin ölümündür
Eğer varsa bir hesap, canım canından sorsun!
CEMAL SAFİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder