IŞIĞI KIRIK DİREK
Gölgeler öbek,öbek,
Gece sessiz kuytular.
Ruhunda kırık,dökük,
Yılların hüsranı var.
Ağzım kurumuş çöl gibi,
Damağımda buruk acılar.
Islak,ıslak kirpiklerim.
Kapanmak üzere,yorgunluktan,T
itiryor ellerim.Dermansızlıktan.
Gitmiyor adımlarım,
Kaldırımlarda sürükleniyor.
Bu benmiyim* yarabbi.
Sönmekte olan bir yürek,
Takatsiz hantal gövdedeki,
Son demlerindeyim gecenin.
Benden geriye kalan,
Gölgeler ve bir nefes,
Ve birde ışığı kırık direk.
N.Sevda Cint
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder