söz

Hayat bir çiçek misali sevgili



Biraz hüzünlü, biraz yoklukla çırpınan.


Hayat aslında keşfedilmeyi bekleyen özgür yalancıdır...


Doğayı, Gökyüzünü, SON Sözünü


Bulmak üzere batık gemilere dalar gibi dalıyorum


Sensizlikle dolu, çıkmak istemediğim, boşluğunu hiç dolduramadığım...


Farzı misal diye başlayan boş yalanlarla


Merhaba diyen garip hallerden ibaret yokluğun...


Yaşamak bu değil sevgili


Yaşamak bu değil !


Sakince kumtaneciklerinde, masum düşüncelerle


Uykusuz, Yıldızları sayıp


Bir yıldız belirdiğinde


İŞTE BU BENİM Yıldızım diyip parlayan


Sabahlar olmadan Solan aşklardan ibaret...


Maceralara açılan hayatlara mecalim yok artık sevgili...


Sevdama, canımı vereyim


Ömrüne, hayatımı sereyim


Yıldızları, senin için söndüreyim


SON Kez bari göreyim...


Ben artık ben değilim sevgili


Sendeki beni yok edemediğimde

Karalayıp karalayıp silmekten

Başka bir mana üretemedim kendimde

Karanlıklara, Gecelere yürür oldum

Her gece yozlaşmış sevdamı tekrar canlandırır oldum

Şimdi gökyüzünde salıncak kurarım

Bu gecede senin için;