şiir

Aşkın hikayesiydi Leyla ve Mecnun...


Leylâ ile Mecnun'un hikâyesini anlatan


Fersude kitapların sayfalarında kaldı..


Vuslatlar uğramaz oldu düşlere..


Vuslatı ihanetlere feda ettiler..


Gün doğumlarında tutunulan ümitler


Gün batımlarında yitirildi..






Sadakat,






Her öğün sofraya konulan,


Taşla ezilen buğdaydan yapılan


sıcak bir somundu..


Alınteri,vefaydı...


Emanetleri yanlış yüreklere teslim eden


Yolunu şaşırmış bir güvercin şimdi...


Kırkikindiler yağmıyor gönül çöllerine..


yağmurlar bir nefeste sönen ateşlerle değişildi..


Yastığının yanında uyuyan


bir başkasının hayaliyle uyur oldu..


Dışarıya seviyorum diyen rol yapanlar çoğladı.


Öz de tükenenler bilmiyorlar mı?


Özlerine yalancı şimdi.


Ömürlük değil, günübirlik sevdalara


Aldanır oldu yürekler..






Vuslat,






Bebeğin annesine kavuşmasıydı..


Gönüllerdeki ateşin nura dönüşmesiydi..


Sınırı "keşke" ile başlayan


"ama" ile biten bir uzak diyar artık..


Yalancı nazarlara kanıp


Gönüllerin tefsirinde hata edildi..


Unutuldu sabır imbiklerinde bekleyiş damıtmalar..


Helale vuslat bekleyenlerin vuslatlarını çaldı


çıplak ayaklı, hudutsuz,ar/sız lar..


Ateş der ki bensiz olmaz!


Lakin azında sönerim,fazlasında yakarım..


Kibirle güldüler ya!


Vefasızlığa


Sevgisizliğe,


Aldanışa,


Yalan dünyaya


yenik düş/tüler oysa...






Her yer ihanet,


her yer sadakatsizlik kokuyor,


her yerde yalanlar var,


vuslatı ihanetlere feda edenlere


YAZIKLAR OLSUN.

*************
Yolları açık durur, gelmesini bilene.!







Bir gülüş bir bakış bir seste yeter


Bir hayal peşinde ne ömürler yiter


Ne seven unutur ne de aşk biter


Unutmak yalanmış SEVEN UNUTMAZ ..♥