Korku ve ümidi buluşturan iman, hastalık ve şifâyı da barıştırır…
Vesvese ve şüphe bulaşmış iman tedaviye muhtaçtır…
Duâ denizlerinde yüzmeye,
hikmet dağlarına tırmanmaya,
ubudiyet ovalarında yürümeye ihtiyaç vardır…
Ertelenen ihtiyaç imanı örseler…
Denizler öfkelenir, dağlar lav kusar, ovalar depreşir…
Her yer hastalık kaynar…
Dünyaya darılan hayat terk eder gider…
Kâinat yapraklarını toplayarak kapanır…
Hayat susmuş, ölüm kâinatı kabzasına almıştır…
Bu sonu unutmak asıl hastalık, esas dert…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder