Sadece kustum. Yalnızlığımı kustum insanlara. İnsanlar acımasız. Anlayamadıklarına anlam katmaya çalışırlar ve hep yanlış anlarlar. Korkuyorum çoğu defa insanlardan...
***********
Bazıları sıradan insanları yadırgarlar. Onları basitlikle suçlarlar. Oysa bilmezler ki bazı insanlar mutluluk için sıradanlığa muhtaçtır. Bazı insanlar sırf sıradan bir hayatı olsun diye hayatları boyunca koşuştururlar. Yadırganmamalı hayatlar...
******************
Yalnızlığımı unutmanın yollarını aradığım ve unutmak adına çırpındığım bir gündü yine. Yeşil çay, patlamış mısır ve film… Filmin son müziği eşliğinde iç geçirerek film hakkında birkaç düşünce ile o mutlu sonu düşündükten sonra yine ağır basan bir duygu vardır: yalnızlık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder