ŞİİR

 
ÇÂH! (Kuyu)



Üzerimde yırtılmış rengi solmuş harmani Dilimde nakarat mı kırık dökük şarkılar Her sevdayı meşk eden ey acemi kemani Ne diye sürünürsün seni dinleyen mi var… Elden düşme aşklara talip oldu bu gönlüm Kim bilir nerelere savrulmuşken hayalim İkinci el sevdaya esir kald...ı bak ömrüm Peşrevsiz geldi ağıt acımı bilen mi var… Bir anda ellerimden kayıp gitti yüreğim Nerelere saklandı timsali yok sevgimin Ben yolumu yitirdim işte bitti süreğim Öyle bir çâhmış ki bu dibini gören mi var… Bu yürek enkazını kaldırma öyle mirim Bırak dursun kenarda dirilmez bir ölüyüm Hu diyor gönül telim duymasan da hu derim İşte geldim giderim yazanı silen mi var… Şimdi o vurulduğum şehri kerbelâdayım Örülmüş duvarların ayazına avazım Çıkarmayın siyahtan nasıl olsa yastayım Can can içre bigâne sebebi bilen mi var… Hangi hünkâr fermanı sevgiye süngü çeker Zalimlerin zalimi biçareye diz büker Boynum kıldan incedir zehrin kanımda şeker Cevrü mihnet ki müştak vuslata darbe mi var… Sevinç İNAL Çâh: Kuyu Harmani: Palto Cevrü mihnet= cefaya uğrayan Müştak: Özleyen Bigâne: Yabancı