BUĞDAYIN TÜRKÜSÜ
Halkım ben, parmakla sayılmayan,
Sesimde pırıl pırıl bir güç var.
Karanlıkta boy atmaya,
Sessizliği aşmaya yarayan ,
Ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa.
Tohuma dururlar yeniden,
Ve halk, toprağa gömülü,
Tohuma durur bir yerde.
Buğday nasıl filizini sürer de,
Çıkarsa toprağın üstüne,
Güzelim kırmızı elleriyle.
Sessizliği burgu gibi deler de .
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerle.
Pablo NERUDA
Çeviri : Hilmi Yavuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder