Acılar biriktikçe demlenir köşede ,
Hasrete giden yolların bitiminde,
Yağmur olur yaşlar içime aktıkça,
ıslak kirpiklerimin gölgelerinde ,
Yüreğim sanki acıları avlıyor.
Akmıyor çeşmeleri gözlerimin,
Duyulmuyor' ki feryatlarım,
Usandım hayat bıktım,
Nerede o sevdiğini söyleyenler?
İnsan düşmeye görsün,
İşte o zaman anlıyorsun,
Kim dostun, kim sevenin,
Geçenleri düğümledim gönlüme.
Varken varlığım, arabalarım,
Tümüde çok seviyordu,
Bilemezdimki böyle olacağını,
Bir hastalığın canımı yakacağını.
Sevgilimi, işimi, mülkümü,
Başa gelen çekilirmiş, bende
Allah verdi çektik hastalığı,
Servet önemli değildiki, bende,
Canım sürgünlerdeyim,
İnsan sevdiğini kaybedince,
Arıyor dostlarım nerde?
Sırtımdan vuruverdiğiniz,
O neşelileri arıyorum çevrede.
Selamlar söyleyin o hainliğe,
Birgün olur yaşarsınız sizde.
Minnet etmedimki birinize.
Çalıştım koştum güldü hep yüzüm,
Mesele yüreğimin taa içinde,
Tutuşturdular elime evraklar la,
Dolu çantayı, durma koş, diye.
Avlanıyor gönlüm taa içerde,
Sel olsada yaşlarım gören olmadı,
Haykırdım geceleri rabbime,
Ondan başkası duyan olmadı.
Uçmuyor artık gönlümün sevda kuşları,
Dinmiyorki gönlümde, hüzün şarkıları.
Nerdesin badem bakışlık nerde?
Drammı, yoksa neşemi var, serde?
Şimdi anladın mı neden hala,
O son besteyi yazmadığımı?
Değmezki seni iyi günde soranı,
Kötü gününde kaybolanı, Söylemeye.
Oysa ne derdin? Acılar paylaşılmalı,
Yalnızlığın içine atmamalı,
Hepimiz birlik olursak geliriz,
Hüzünlerin, üstesinden sevgiyle.
N. Sevda Cint
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder