Askerliğini bitirmiş olan genç ,
Askerliğini yaptığı şehirden ailesini aradı:
__Anne baba, eve dönüyorum,
ama sizden bir şey rica ediyorum.
Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum.
__Memnuniyetle,
onunla tanışmak isteriz,
diye cevapladılar.Oğulları,
__Bilmeniz gereken bir şey var.
Diye devam etti.
__Arkadaşım savaşta ağır yaralandı.
Bir mayına bastı ve bir koluyla,
Ayağını kaybetti.
__Gidecek hiçbir yeri yok,
ve onun gelip bizimle ,
kalmasını istiyorum.
__Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum.
Belki onun başka bir yer,
bulmasına yardımcı olabiliriz.
__Hayır. Anne,baba,onun ,
bizimle yaşamasını istiyorum.
__Oğlum,dedi babası,
bizden ne istediğini bilmiyorsun.
Onun gibi özürlü biri bize ,
korkunç bir yük olur.
Bizim kendi hayatımız var,
bunun gibi bir şeyin ,
Hayatımıza engel olmasına,
izin veremeyiz.
__Bence bu arkadaşını unutup ,
eve dönmelisin.
O kendi başının çaresine bakacaktır.
Oğlu o anda telefonu kapattı.
Ailesi ondan bir süre haber alamadı.
Ama birkaç gün sonra,
polisten bir telefon geldi.
Oğullarının yüksek bir,
Binadan düşüp öldüğünü öğrendiler.
Polis bunun intihar,
Olduğuna inanıyordu.
Üzüntü dolu anne-baba,
Oğullarının cesedini,
tespit etmek için şehir morguna götürüldüler.
Onu tanıdılar ve ,
bilmedikleri bir şey daha öğrenince ,
dehşete düştüler:
__ Oğullarının sadece bir kolu ,
ve bir bacağı vardı.
Bir çoğumuz bu hikayedeki aile gibiyiz;
Güzel olan ya da birlikte ,
olmaktan zevk aldığımız,
insanları sevmek,
bizim için çok kolay,
Ama bize rahatsızlık veren,
Ya da yanlarında kendimizi,
Rahatsız hissettiğimiz,
İnsanları sevemiyoruz.
Bizim kadar sağlıklı,
güzel ya da akıllı olmayan,
insanların yanından,
uzak durmayı tercih ediyor..
Güzeli sevmek her zaman kolaydır..
Önemli olan yürekteki güzelliktir.
Günaydın arkadaşım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder